یادداشتی بر رمان«ناپدید شدن» نیکزاد نورپناه

ستایش فضیلت فرار از مسایل پست و نازل

رمان«ناپدید شدن» نیکزاد نورپناه، در ستایش فضلیت های فرار از ناملایمات و امورات پست و نازل زندگی است. درباره ناپدید شدن آدمی در مواجه با شکست و این که هر گونه ردپای شکست را باید پاک کرد؛ هم آثار شکست و هم کسانی که شاهد شکست بوده اند. نویسنده معتقد است تلاش برای تغییر طبیعت آدم ها عبث است و جایی که فضیلت های انسانی جایی در میان مسایل اساسی و حتی روزمره ندارد، باید گذاشت و گذشت؛ عبور کرد و حتی پشت سر را هم نگاه نکرد. داستان ناپدید شدن، از جایی شروع می شود که شخصیت اصلی داستان بعد از سالها کار به عنوان یک کارمند مهاجر در اروپا، به این نتیجه می رسد که به جایگاه واقعی خود در اجتماع نرسیده و در این میان، شغل کارمندی را مانع احساس رضایت خود از کار و زندگی می داند. او که تحصیل کرده و متخصص سازه های دریایی است، از شغل کارمندی کناره گیری و مهاجرت معکوس کرده و بعد از بازگشت به کشورش به ایده های بزرگ اقتصادی فکر می کند که اگر عملیاتی شود می تواند او را میلیاردر کند. انتظار نسبتا طولانی برای تحقق ایده های بزرگ کم کم کسالت دیگری را به زندگی نابسامان راوی تحمیل می کند. روند قصه به گونه ای است که قهرمان داستان به مرور واقعیت های پیرامونش را می پذیرد و برای شروع مجدد، به حذف و پاکسازی نشانه های شکست خود می پردازد.

چاپ اول(1397) کتاب«ناپدید شدن» نوشته نیکزاد نورپناه، در 254 صفحه، قطع جیبی و با قیمت 15500 تومان از سوی انتشارات روزنه در تهران چاپ و منتشر شده است.